Güzel insanları incitmeyin!

Bakın gözlerine.
Bakın duruşlarına.
Bakın sözlerine.

Hem de…
Çok iyi bakın!

Çevrenize biraz daha dikkatli bakarak, böylesine güzel kaç insan sayabileceğinizi mutlaka hesap edin.

Birer nadide çiçek onlar.
Nesli tükenmiş Kelaynak Kuşlarıdır.
Pırlantadır.
Çok değerli madenlerdir.

Aman haaa!
Kalpleri incecik cam gibidir!

Hani dokunmaya kıyamadığınız ve kucağınıza aldığınızda incitmemek için çaba sarf ettiğiniz bebek gibidirler.

Çok çok azlar.
Gözyaşlarını içlerine akıtırlar!
Kimse göremez!!!

Bir gün ağlarken görürseniz, çok kırıldıklarını ve kendi köşelerine kapanacaklarını asla unutmayın.

Kırgınlıklarını anlayamazsınız bile!
Cam gibi dağılırlar.
Çok geçtir artık onları kazanmak!!!

Güzel insanlar.
İnsanı sabırla şekillendiren ‘CAN’lar.
Işık gibidir hepsi.

Aşktır.
Dostluktur.
Sevgidir.
Güzelliktir.
Huzurdur.

Adalettir.
Barıştır.
Aydınlıktır.

Velhasıl-ıl kelam!
Güzel insanları incitmeyin!!!

İncitmeyin sakın!!!
Sizi güldürürken, yüreklerinin kan ağladığını asla ve asla hissettirmeyecek kadar asiller.

O kadar kirlendi ki dünya!
Daha doğrusu…
Çok çooook kirletildi!

Yetmiyor!
Güzel insanları bir bir incitiyoruz!

İncitmeyin ki…
Aydınlık yarınlarımız kararmasın!
Yazık olur!!!

Bir cevap yazın