Ekonomi mi?
Havası mı?
Yerel yönetim mi?
Siyaset mi?
Geçen hafta boyunca Ankara’daydım ve tüm görüşmelerimde hiç de iyimser bir tabloyla karşılaşmadım.
TBMM’de de.
Esnafta da.
Taksilerde de.
Meslektaşlarımda da.
Memurda da.
İşçide de.
Simitçide de.
Kısacası nereye gitsem hep karamsar ve bir sonraki günde neyle karşılaşabileceğini bilemeyen bir görüşbirliği vardı.
Gittiğim her yerde sordum.
‘Mansur Yavaş başarılı mı?’
Ankara Belediyesi’nden çoğunluk memnun.
Hizmet ve dürüstlük takdir ediliyor.
İş dünyası kaygılı.
Sabit ücretliler perişan.
Esnaf dipte!
Ankara’nın en hareketli yerlerinden biri olan Turan Güneş Bulvarı’nda bulunan işyerleri bile akşam erken saatlerde kapanıyor.
Restaurant.
Market.
Lokanta.
Çiçekçi.
Bir dokunduk, bin ‘Ahhh’ işittik!
Önceki yıllarda sabah saatlerine kadar olan hareketlilik, yerini sessiz ve terk edilmiş bir kent havasına bırakmış.
TBMM’deki bütçe görüşmelerini de izledim.
Gülen yüz yok!
Milletvekilleri gergin!
Bakanlar emanetçi!
Ne olacağını da bilen yok.
İktidar milletvekilleri de öyle!
Cumhurbaşkanı ne derse o!!!
İlk kez Ankara’da böylesine belirsiz ve puslu bir hava gördüm!
Ammmaa…
Bir sabah uyandığımda her yer bembeyaz olmuştu.
Kar yağışı sonrası ne güzel bir tabloydu.
Ankara’ya kar düştü.
Ekonomi de üşüdüyse vay halimize!
Ne üşümesi?
Piyasalar çığ altında kaldı!!!