Belediye meclislerine bakın.
El indir!
El kaldır!
Oylamada robot var sanki!!!
Hepsi mi?
Değil tabii ki!
Amma…
Değişmeyen kural da hep aynıdır.
Çoğunluk kimdeyse kral o!!!
Halkın tercihiyle seçilen meclis üyelerinin asıl görevinin vatandaşa hizmet olması gerekirken, maalesef böyle olmuyor.
Gidiyorsunuz meclis toplantılarına.
Tartışma çok.
Söz düellosu da cabası.
Gündem karışık!
Gel de hizmetin gelmesini bekle!
Meclisteki çoğunluğa sahip olanların ‘Dediğim dedik!’ havasını görünce, vatandaşın hizmet beklentilerinin sınıfta kaldığını çok net görebiliyoruz.
Allah vere, belediye başkanı ile meclis çoğunluğu zıt partilerden olsun!
Vur abalıya!
Gelen önerilere peşinen ret.
Başkanı çalıştırmayalım.
Şu çürümüş zihniyete bakın!
Halk hizmet bekliyormuş!
Kimin umurunda?
Hele hele…
Belediye başkanı, meclis çoğunluğuna sahipse o zaman da çok farklı bir sahne sizi bekliyor.
Bu kez, başkanın havası ohhhooo!
Umursamayan!
Önerilere burun kıvıran!
Kibir abidesi olan!
Bazen de diğer meclis üyelerini küçümseyen!
Neler var neler!!!
Bakın TBMM’ye!
Aynı tabloları orada da görmek mümkün!
Olmazzz!
Bunun adına ‘siyaset’ demezler!!!
Bütün seçilenler; halk tarafından sandıklarda belirleniyor ve ‘Ortak Akıl’ düşüncesiyle en iyi hizmetleri üretmek için meclislere gönderiliyor.
Var mı böyle tablo?
Etrafınıza bakın da karar verin!
Vaat edilen hizmetleri hatırlıyor musunuz?
Onlar seçim öncesiydi!
‘Dün, dündür!’ zihniyeti hiç değişmeyecek anlaşılan!