Şimdi çok daha net gördük!
* * *
Acı ama gerçek!
İskenderun’u küçülttükçe küçülttüler.
Nereden, nereye?
Sahilimiz taa Samandağ’a dayanıyordu.
Payas, sınırımızdaydı.
Topboğazı’na kadardı bir ucu.
Kala kala bu kadar kaldı!
İskenderun’dan aldıkça aldılar!
Sahilimizin yeniden düzenlenmesi nedeniyle kapatılmasından sonra gerçeklerle yüzyüze kaldık!
Sahilimiz hiç yok şimdi!
* * *
Çok garip!
Nefes alamıyoruz desek yeridir.
Deniz olmadan, olmuyor!
İskenderunlular, deniz havası almak için Karaağaç ve Arsuz kıyılarına akın ediyor.
İki taraftan kıstırılmış sahilimiz.
Bir yanı Karaağaç.
Bu aralar akın akın gidiyor insanlar.
Diğer yanı yok gibi!
Her yer liman ve sanayi kuruluşlarıyla kapatılmış!
* * *
Çok eskilere gidelim.
Sadece Fener Caddesi’nin bitiminde sahilimizde üç plaj vardı.
Boydan boya kumsal.
Kilometrelerce büyüleyici sahil.
Çok güzel bir balıkçı kenti.
Vah İskenderun’um vahhh!!!
* * *
Sahil kapanınca daha iyi anladık.
İyi ki İskenderun Sahili varmış!
Sözün Özü…
İskenderun’u bu duruma getirenler utansın!