Acılı günlerimizde bizi duygulandıran çok önemli değerlerimizi görme imkanımız olur.
* * *
Paylaşmanın sırrıdır bu.
Bizi, ‘BİZ’ yapan!
Müthiş bir dayanışmadır.
Acılar paylaşarak azalır.
Sevinçler paylaşarak çoğalır.
* * *
Salı günü akşam saatleri.
Ağabeyimin vefat haberiyle sarsıldım.
İzmir’de yaşıyordu.
Hemen İzmir’e hareket ettim.
Önceki gün toprağa verdik.
PTT’den emekliydi ağabeyim, Ata Aslan.
Çocukları çok üzgündü.
Kardeşlerimle de cenazede biraradaydık.
* * *
Anlatmak istediğim konuya geçiyorum.
Bu acılı günümüzde bizi yalnız bırakmadınız.
O parti, şu parti yoktu.
O din, şu din yoktu.
O meslek, bu meslek yoktu.
O renk, bu renk yoktu.
O mezhep, şu mezhep de yoktu.
Herkes aradı.
Sadece ‘İNSAN’ vardı, bizi birleştiren!
Alevi Şeyhlerimiz de vardı.
İmamlarımız da vardı.
Papazlarımız da vardı arayan.
Protokol üyeleri de.
Milletvekillerimiz ve siyasetçilerimiz de.
Hiç tanımadıklarım da vardı arayan.
* * *
İnanılmaz destek oldunuz.
Kendime ait yazı yazmayı hiç istemem.
Çok duygulandırdınız.
Bu gönül bağına teşekkürler.
* * *
Burada iki isme özel teşekkürüm var.
İzmir’de bizi yalnız bırakmadılar.
Hem acımıza ortak oldular, hem destek verdiler.
Arsuz eski Kaymakamı ve İzmir Kemalpaşa İlçe Kaymakamı Musa Sarı.
İZSU Genel Müdürü Ali Hıdır Köseoğlu.
İkisi de kardeşim.
İkisi de CAN dostum.
* * *
İşte ‘BİZ’ buyuz!
Unutulmasın ki; ‘BİZ’ birlikte ‘TÜRKİYE’yiz!
Sonsuz teşekkürler hepinize!
