Bugün, 6 Şubat 2073

Bundan tam 50 yıl önce dünyanın en büyük depremlerinden birini yaşayan Hatay’da taş taş üstünde kalmamış.

* Antakya
* Arsuz
* Samandağ
* Kırıkhan

Her yer enkaza dönmüş.
Diğer ilçelerde de kısmen yıkım olmuş.

Ne yapmışlar?
Kentleri nasıl planlamışlar?
Sorunları çözebilmişler mi?

Ve…
Daha birçok soruyu da sorabilirim.

İskenderun bu halde olmamalıydı.
Ne yazık ki depremden ders alınmamış!
Rantçı zihniyet hiç değişmemiş!!!

Depremin hemen ardından, bilim adamlarının uyarılarını hiçe sayıp, kendi çıkarları doğrultusunda bu güzel kenti bugün yaşadığımız içinden çıkılamaz hale getirmişler.

Yeşil alan yok.
Çocuk oyun alanları yok.
Sosyal donatılar yok.
Geniş cadde ve sokaklar yok.
Araç park alanları yok.

Ve…
Sahildeki yüksek katlı binalar kayıyor.

Yazıklar olsun!
Bize sadece beton bir kent bırakmışlar.

Bir zamanlar plajlar varmış.
Kumsalları pırıl pırılmış.
Arsuz sahilleri boydan boyaymış.
Tarım alanları bereketliymiş.
Maalesef resimlerde kalmış hepsi!

50 yıl önce; depremin bütün yıkımlarını ve acılarını unutup, depremi fırsata çevirenler yüzünden bu haldeyiz!

Bugün, 6 Şubat 2073
Deprem sonrası…
Eski Hatay fotoğraflarına baktığımızda, kim derdi ki 50 yıl sonra böyle olacağız?

Ne kadar bencil ve hırsızlarmış!
Bizim yaşam alanlarımızı çalmışlar!!!

(Böyle giderse, 50 yıl sonra bu yazıyı yazacaklarından hiç kuşkum yok!)