Birkaç kişinin bayram havasında olması değildir ‘Bayram’!
* * *
Sabahın erken saatleri.
Çoğu yerde insan yok!
Kurban kesenlerin telaşı da buruk.
‘İyi bayramlar’ demeye bile dili varmıyor insanın.
Komşuların evi kalmamış ki!
Daha doğrusu, komşu da kalmamış ki!!!
Dün bayramın birinci günüydü ve Hatay’ı saran o enkaz manzaraları arasından geçip bayram kutlamak isteyenlerin yüz ifadeleri de tüm gerçekleri ortaya koyuyordu.
Tatile gidenler.
Zorunlu kenti terk edenleri de düşünün.
Çarşı bomboş.
Mezarlıklar ise o kadar yoğun ki…
* * *
Bir de yoğunluğun tuzu-biberi…
Çankaya Mezarlığı’na gitmek tam işkence oldu!
Kurban Pazarını buraya kim akıl ettiyse!!!
Mezarlık ziyaretine gidenler saatlerce trafiğe takıldı ve isyan etti; Kurban Pazarını tam da Çankaya Mezarlığı’nın yanına kuranlara.
* * *
Nereye baksan acı.
Nereye baksan çaresizlik.
Nereye baksan dert.
Nereye baksan sorumsuzluk.
Bayram(mış)!
Çocukların tadı yok.
Gerisi ayrıntı!
Çocukların yüzü gülmüyorsa eğer, daha üzerine bir söz söylemeye gerek yok!
Bu bayram yazısı canınızı sıkmasın.
Unutmayın; deprem değil, çok daha ötesini yaşadık!
Bayram demek, ağır geliyor!
* * *
Ne çok isterdim, güzel konuları yazmayı.
Geçmişte olduğu gibi bayram gibi bayram yazılarını sizinle paylaşmayı.
Olmuyor işte!
Bayramsız bayram!
Gerçek bu!!!
* * *
İskenderun Kaymakamlığı binasındaki geleneksel halk bayramlaşması törenine katıldığımda da gördüm ki; gerçekten bayram havası hiç yoktu.
* * *
Kırılmak yok!
Kızmak yok!
Acılarımız çok çok taze.
Maalesef olmuyor!!!