Sesini duymak istedi.
Yapamadı!
Böyle anlarda çakılıveriyor.
Gözleri daldı bir an.
Bir film şeridi izliyor sanki!
Uzaktan uzağa nasıl bir gönül köprüsüdür ki; böylesine özlem dolu ve sık sık geçiyordu bu köprüden.
Gözlerini kapattı.
Kimbilir neler geçiriyor aklından?
Bazen gülen bir yüz.
Bazen de hüzün ifadesi.
Gözlerini açmak istemedi.
O kadar mutlu ki…
‘İyi ki tanımışım’ diye mırıldandı ve adeta birlikte geçirdiği anların tekrarını yaşıyor gibiydi.
Sevgi, öyle bir şey!
Güven duygusu hâkim oldu kalbine.
Huzur denizinde yüzüyor dersiniz.
Gücü yetse ‘Seni seviyorum’ diye bağıracak, avazı çıktığı kadar.
Yollar.
Ahhh şu yollar!
Gözlerini açtı.
Tekrar aramaya yeltendi.
Yapamıyor işte!
Bir yol ayrımında olduğunu bile bile; ‘neden böyle bir sevgi denizinde yüzüyordu’, içinden çıkılmaz bir soru onun için.
- Saatler
- Günler
- Haftalar
Zamanla yarışıyor adeta.
Kalabalıklarda bile yalnız olduğunu aklından geçirdi.
Ne kadar zor bir duygu!
Seviyordu, ama…
İşte o ‘ama’ yok mu, o ‘ama’!!!
Aldı kadehi eline.
Viskisini yudumlarken, neşe kapladı yüreğini.
Yolunu çizmeliydi artık!
Şarkılarla devam etti yoluna.
Biliyor ki…
Yol ayrımı çok zor!
Bidaha düşündü
Gitmek mi zor?
Kalmak mı?
Hangi yola gitse bir yanının eksik kalacağını çok iyi biliyor ve…
* * *Yüreğinizden sevgi eksik olmasın.
İyi pazarlar.