Bana öyle bakma!

Havalar puslu!
Ne olacak?
Nasıl olacak?
Ahh bilse!

Bir ağırlık var, ama…
Hiç böyle hissetmemişti kendini.
Garip bir hava!

Düşündükçe içinden çıkılmaz bir hal alıyordu artık her şey.

Geçmişe gitti.
de…
Keşke hiç gitmeseydi!

Kimbilir?
Gözlerindeki belirsizlik arttı bir an!

Hayalleri mi?
Yaşadıkları mı?
Umutları mı?

Peşpeşe sıraladı içinde.
Düşündü.
Hesapladı.
Daldı!
Olmuyor da olmuyor!

Kafası karmakarışıktı ve bu tersliğin nereden olduğunu düşünürken, dalıverdi…

Bir süre izledim.
Çok dalgın.
Durulacak gibi de değil.
Hırçın dalgalar gibi!

Seslenmek istedim.
Dilim tutuldu adeta!
Sadece bakıyordum.
Sessizlik!

Bir an gözgöze geldik.
Anlamıştı artık onu izlediğimi.
Birkaç dakika sonrası…
‘Bana öyle bakma!’ dedi.

Öfkeyle mi?
Onu anlamama kızdığı için mi?
Bilemedim!

Çıkmaz bir sokaktaydı sanki.
Sonrasında bir tek kelime bile etmedi!
Arkasına dönmeden, koşarcasına gitti.
Keşke dertleşseydi!

O kadar iyi bir esnaftı ki…
Son aylarda dayanacak takati kalmamıştı anlaşılan.
Ekonomik çalkantı onu da vurmuş!

Esnafın sesini kıstılar!
Ortadirek çöktü be kardeşim, çöktü!!!

Bir cevap yazın