Size çok önemli bir soru.
İşsiz gençlerle hiç konuşuyor musunuz?
Bir deneyin.
Lütfen sohbet edin.
Bir kez de olsa!
Konuştunuz.
Ne oldu?
Yüzünüzün şeklini tahmin edebiliyorum!
Yüreğiniz daraldı.
Nefes alışlarınız sıklaştı.
Kızardınız!
Cevap verecek kelime bulamadınız, değil mi?
Daha fazla dinlemeye takatinizin kalmadığına eminim!
Üniversite mezunlarını düşünün bir de!
Çalmadıkları kapı kalmamış ki…
Ne yapacaklarını bilemiyorlar?
Kapılar tek tek yüzlerine kapanıyor!
Umutsuzluk!
Endişe!
Çaresizlik!
Korku!
Panik atak!
Ve…
Ailelerine karşı duydukları mahcubiyetin yanında, işe yaramama duygusu nasıl da kemiriyor içlerini!!!
Siyaset yapıyorsunuz, öyle mi?
İstihdamı iyi yönetiyorsunuz, öyle mi?
Gençliği düşünüyorsunuz, öyle mi?
Samimi olarak onları dinleyin.
Ve…
Gençlerin yarınlarını karartmayın!!!
İş arayan üniversiteli işsiz gencimizin şu sözlerini sakın es geçmeyin:
“Hiç umudum kalmadı!!!”
Böyle bir umutsuzluk!
Peki ya sonrası?
Yazık gençlerimize, çooookkk yazık!!!