‘Boza’ markası.
Stadın adı.
İstanbul’da bir semt.
Evet!
Vefa semtidir akıllarda kalan.
Peki ya ‘vefa’?
Yani…
Bildiğimiz o vefa!
Sözünde durma.
Verdiği sözlere bağlı kalma.
Özü ve sözü doğru olma.
Bağlılık.
O kadar güzel ki…
Bakın, toplumsal karşılığı nedir ‘vefa’nın?
– İnsanlar arasında gönülden gönüle köprü kurar. Aile, akraba ve arkadaş çevresinde en çok değer verilen manevi duygudur. Bir insan, hayatındaki insanları artıları ve eksileriyle birlikte tutar.
– Hal hatır sormayı bile kesenlere ‘vefasız’, en ufak bir çağrıda koşanlara ‘vefakâr’ denir. Vefakâr olan insan karşılık beklemeden yanımızda olan insandır. Yaptığı iyiliği az, kendisine gelen iyiliği çok bilendir.
– Vefasız insan, gönlü fakir olandır. Benmerkezci, kin tutan ve kusur arayandır. Vefalı insan, vefasız insanı da hoşgörendir. Sonuçta vefakâr dostunu mutlu ederek de mutlu olur.
Ne kadar anlamlı.
Ve…
Yaşama değer katan.
Şimdi çevrenizi iyi bir düşünün!
Terazi de sizde!!!
Vefalı mı?
Vefasız mı?
Düşünmesine düşünün de…
Kırmadan.
Darılmadan.
Ve…
Üzülmeden.
Hadi hiç zorlamayın kendinizi!
Vefa mı dediniz?
Vefalı olmak bir erdemdir.
Öyleyse…
Vefa, sadece bir semt adı olarak kalmamalıdır!!!!!!!