Gündemin zirvesinde neler var?
Çocuk tacizleri.
Cinayet.
Vahşet.
Kaybolan çocuklar.
Ne oldu bize?
Bu soruyu her gün duyuyoruz.
Ne kadar çok unutkan olduk!!!
Hafızalarınızı biraz yoklayın bakalım.
Neler yapıldı?
Neler değiştirildi?
Hani bir ‘Andımız’ vardı.
Her sabah ilkokula gittiğimizde söylediğimiz.
Göğsümüzü kabartan.
Duygulandıran.
Ve…
İyi olmaya yönlendiren.
‘Öğrenci Andı’ bizim ışığımızda.
“Türküm.
Doğruyum.
Çalışkanım.
Yasa’m;
Küçüklerimi korumak.
Büyüklerimi saymak.
Yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Varlığım, Türk varlığına armağan olsun.
Ey bugünümüzü sağlayan Ulu Atatürk!
Açtığın yolda, kurduğun ülküde, gösterdiğin amaçta hiç durmadan yürüyeceğime ant içerim.
Ne mutlu Türk’üm diyene!”
1932 yılında Milli Eğitim Bakanlığı görevine gelen Reşit Galip’in bakan olarak yazdığı ‘Öğrenci Andı’ 76 yıldır okullarda okutuluyordu. 8 Ekim 2013’te Resmi Gazete’de yayınlanan kararla Andımız kaldırıldı ve o günden sonra okullarda okutulmadı.
‘Andımız’ın kaldırılma gerekçesi mi?
‘Demokratikleşme’ imiş!!!
Hatırlatmak istedim!!!!!!!!!!!!!!!!!!