Zeytindalı Harekâtı’nın başlamasıyla birlikte yaşanan hareketlilik Hatay’ı dünya gündemine oturttu. Sadece askeri harekât değil, Türk Milleti’nin bir anda nasıl kenetlendiğini ve ordusuyla nasıl bütünleştiğini de gözler önüne serdi.
Askere koşan koşana…
Kimisi çay ikram ediyor.
Bazen bir çiçek.
Sıcak bir tas yemek.
İkramda herkes ne yapacağını şaşırıyor.
Yaşlı bir dedenin yiğit ‘Mehmetçik’ için nasıl dua ettiğini görünce duygulanmamak mümkün mü?
Peki ya bir annenin ördüğü atkıları askerlere vermek için nasıl çırpındığını görünce gözlerin yaşarmaması mümkün mü?
Evinde pişirdiği yemeklerin boğazından geçmediğini söyleyerek koşarak askeri birliklerin önüne götüren Hataylılar’ın sıcaklığını görünce takdir etmemek mümkün mü?
Valilik.
Büyükşehir belediyesi.
İlçe belediyeleri.
İlçe kaymakamlıkları.
Sivil toplum kuruluşları.
Vatandaşlar.
Tam bir hizmet yarışı var.
Türkiye’nin her yanından destek yağıyor.
Kavurma.
Fındık.
Atkı.
Bere.
Minik öğrencilerden mektup.
Yiyecek-giyecek.
Herkes yürekten bir şeyler gönderme çabasında.
Yöneticiler burda.
Milletvekilleri burda.
Sanatçılar burda.
İşadamları burda.
Yani…
Türkiye Cumhuriyeti Devleti burda.
Türk Milleti burda.
Yani…
TÜRKİYE burda.
Hataylılar, Türk Ordusu’nu bağrına basmış.
82 yaşındaki bir dede çaydanlığını almış, askerlere her gün çay demliyor.
Bunun adını siz koyun!!!
‘Söz’ün bittiği anlardır bu anlar…
Anlatılamaz, yaşanır!!!