Kim?
Neden?
Nasıl?
Yıllar öncesine gitmek ve iyi incelemek gerek bu sorulara cevap vermek için.
Yüzölçümü küçüldü.
Sahilleri küçüldü.
Ekonomi girdisi küçüldü.
Ticareti küçüldü.
Taşıma sektörü küçüldü.
Sporu küçüldü.
İskenderun’un önemini kavrayamayan ve kenti hiçe sayan yöneticiler yüzünden daha da küçüldüğünü gözardı etmemeliyiz.
Milletvekilleri ne yaptı?
Belediye başkanları ne yaptı?
İktidarlar ne yaptı?
Sivil toplum kuruluşları ne yaptı?
İş dünyası ne yaptı?
Arife tarif gerekmiyor!
Şahsi menfaatler ağır basınca olan da ortada!!!
Sadece Hatay’ın değil, Türk Ekonomisi’nin de en özel ticaret kentlerinden biri olan İskenderun’u bu hale getirenlerden hiç hesap sorulmadı.
Küçüldü!
Küçüldü!
Küçüldü!
Yetmiyor!
İskenderun’u daha da küçültüyorlar!!!
Varsa-yoksa Antakya!
Varsa-yoksa Antakya!
Şimdiiii…
Eğri oturup doğru konuşalım!
İskenderun’daki kurumları yönetenlerin basiretsizliği ve kişisel teslimiyetçi anlayışları bizi arka plana itiyor!
İskenderun il olacak(mış)!
Geçin böyle oyalama taktiklerini!!!
Hep söyledim.
Yine söylüyorum.
Önce; İskenderun’da ‘güçbirliği’ oluşturmayı başaralım!
Önemli bir dipnot!
Kim İskenderun’a yürekten sahip çıkıyorsa, onu aşağılara çekiştirmek için sıraya girenlere fırsat vermemeliyiz her şeyden önce.
Yoksa…
‘Maziye bir bakıver neler neler bıraktık’ şarkısını dinlemeye devam ederiz!
En acısı ne mi?
Davul İskenderun’un boynunda, tokmak Antakya’nın elinde!
İyi uykular İskenderun!!!