Bu rahatlık ne böyle?
Pişkinlik de ne?
Arsuz’un geleceği ayak oyunlarına kurban edilmemelidir.
Olamaz!
Bu kadar da kolay olmamalı!
Daha önceki yazılarımda belirttiğim gibi, koca Arsuz’un 1/1000’lik imar planı beleş fiyata kişiye özel olarak doğrudan teminle veriliyorsa bunun hesabı mutlaka sorulmalıdır.
Yok öyle bir ticaret.
Yok öyle bir pişkinlik!
Yok öyle bir keyfilik!
Yok öyle bir kente yanlış yapmak!
Mimarlara sorun.
Teknik elemanlara sorun.
Uzmanlara sorun.
Arsuz’un imar planını 85 bin liraya çizecek bir babayiğit var mı?
İşin püf noktası!
1/1000’lik imar planı, neden ihaleyle değil de doğrudan teminle çizdirildi?
Ya, çok hayırseverler!
Ya da…
Arsuz sevgisi ağır basıyor!!!
Kimler Arsuz’u bu kadar çok seviyor; hem planı çizenlere, hem planı çizen firmayı ziyaret eden veya ettiren arazi sahiplerine, hem de belediye yönetimine sormak gerek.
Bu kadar sevgiye gözlerimiz yaşarıyor.
Hiç durmadan!
Bu konu acil olarak soruşturulmalıdır.
İmar planı, bazı duyarlı meclis üyelerinin çabalarıyla bu ay yapılan belediye meclisi toplantısına getirilmedi ve imar komisyonunda incelemeye alındı.
İmar planı hazırlanırken mekik dokuyanlar vardı!
Kim?
Kimler?
Hangi ağalar?
Hangi politikacılar?
Kim, kimin adına?
Hangi meclis üyesi kim için?
Yazık!
Arsuz’un geleceğiyle oynamayın!!!
Arsuz’un gelecekte çağdaş bir kent olması yolunda kim engel oluyorsa veya kimlerin şahsi menfaatleri ağır basıyorsa bunların hesabı sorulmalıdır.
Bir de işin doğru tarafı var.
Arsuz Belediye Meclisi’nin duyarlı ve Arsuz sevdası ağır basan üyelerinin konunun takipçisi olduğunu biliyorum.
Ekim ayını bekliyoruz.
İmar Planı mı – İmar Pilavı mı göreceğiz!!!