Rahat bırakın be kardeşim.
Hepsi 3 günlük dünya!
Bu kadar ‘hır-gür’ hiç mi canınızı acıtmıyor?
Hiç değmez, hiç!
Ne yani?
Sonsuza kadar yaşayacağınızı mı sanıyorsunuz?
Şöyle bir kenara çekilip yaşamı biraz uzaktan izlerseniz, nasıl da kısır bir döngü içinde olduğumuzu göreceksiniz.
Neden mi üç günlük dünya?
-Dün
-Bugün
-Yarın
Dün, gitti!
Yarın, yaşayacağımız şüpheli!
Bugün, yaşıyoruz.
Amma…
Güzel yaşamak önemli.
Sevgiyle yaşamak önemli.
Dostça yaşamak önemli.
Barış içinde yaşamak önemli.
Aşkla yaşamak önemli.
Bunların tümünü, hatta daha fazlasını hepimiz çok iyi kavramamıza rağmen yaşadığımız sıkıntıların kartopu gibi büyümesine anlam vermek çok zor değil ki!
Nedeni belli:
‘Rabbena hep bana!!!’
Yani…
Çökmüşler sofranın başına kalkmıyorlar.
Büyük lokmaları götürüyorlar!
Aksırıncaya – tıksırıncaya kadar da yiyorlar.
Ye babam!!!
De babam!!!
Patlayıncaya kadar yiyorlar!
Paylaşsanıza!
Hani biz çocukken ekmeğimizi paylaşıyorduk.
Unuttunuz değil mi?
Her geçen gün şahsi çıkarların zirve yaptığı bir dönemde, herkes şapkasını önüne koyacak ve bu yanlıştan nasıl dönüleceğini masaya yatıracak.
Yoksa…
Gidilen yeri bilmeyeniniz mi var?
Düttürü düttürü gidiyor!
Hey gidi ‘Düttürü Dünya’ hey!
Ne düttürü olmuşsun be!!!