Günaydın Corc.
Günaydın Şehmus.
Günaydın Ali.
İyi günler Jina.
İyi günler Ayşe.
İyi günler Filiz.
İyi geceler Kürşat.
İyi geceler Deniz.
İyi geceler Hanna.
İskenderun’da geçen çocukluk günlerini anımsayın ve okulda, çarşıda, evlerde hepimizin nasıl da güzel çocukluk ve gençlik yılları oldu.
Hatay’daki ‘Hoşgörü’ tablosuydu bu.
Nasıl da samimi ve candan.
Bazen camide biraraya gelirdik.
Bazen kilisede biraraya gelirdik.
Bazen ziyarette biraraya gelirdik.
Ramazan Bayramı
Ğid-ıl Ğadir
Noel Bayramı
Birbirimize o kadar bağlıydık ki…
Ortak noktamız ‘İNSAN’dı!
Ne olduysa 1970’li yıllarda oldu!
Birileri(!) devreye girmiş, kardeşliğimizi bozmuştu!!!
Ve…
İnanamayacağımız noktalara itilmiştik!!!
Sonrası oyunun devamı!
Kahrolası 1980 darbesi!!!!
Çatışma
Kan
Gözyaşı
İdam
Katliam
Oyun olduğunu anlayıncaya kadar iş işten geçmişti!
Hepimizi silindir gibi ezip geçtiler!!!!!!!
Uzun yıllar sürdü.
Yaralarımızı sardık ama içimizi acıtan bedeller ödedi TÜRKİYE!!!
Durmadılar, durmayacaklar da!
Birileri(!), yine oyun peşinde!!!
Aman dikkat!!!!!!!
Sihirli sözcüğümüzün ‘Hoşgörü’ olduğunu asla unutmayalım!
Tıpkı çocukluğumuzdaki gibi birbirimize sarılalım.
Bırakın kavgayı!
Bırakın didişmeyi!
Bırakın ‘ego’yu!
Hoşgörülü olmanın tam da zamanı!!!