Bugüne kadar bizi anlayabildiklerini sanmıyorum!
Niye bağırıyorsunuz?
Niye anlatmaya çalışıyorsunuz?
Niye çırpınıyorsunuz?
Niye bir umutla bakıyorsunuz?
An – la – ya – maz – lar!!!
* * *
Depremin ilk anlarından itibaren, felaket ve acılarla içiçe yaşamanın ne olduğunu hiçbir kelimeyle ifade etmek mümkün değil.
Yaşadık.
Yaşıyoruz da…
Çadırda doğmadık.
Konteynerlerde değildik.
Enkaz bilmezdik.
Bize niye öyle bakıyorlar, anlayamıyoruz!
Hatay’ın nasıl bir Medeniyet Kenti, Hataylılar’ın da nasıl güzel insanlar olduğunu tüm dünya bilirdi.
* * *
Havalar soğudu.
Konteynerlerin arasından bir çocuk sesi:
“Çok soğuk anne!”
Offff ki ne offffff!!!
Bir yıl öncesini anımsadım.
Hepsinin sımsıcak yuvaları vardı.
Ahhh şu çaresizlik ahhh!!!
* * *
6 Şubat 2023
Deprem sonrası nasıl da tir tir titriyorduk.
Buz gibiydi hava.
Bir yıl geçti.
Yine buz gibi hava.
Çaresizlikten!
Bırakın siyasi kavgaları!
Ne olur çocuklar üşümesin artık!!!