O gidenler de hep senin gibiydiler!

Bir olsun, iki, olsun, on olsun.
Yetmedi!
Yirmi olsun, otuz olsun, elli olsun.

Doyumsuzluğun haddi-hesabı yok!
Ne garip, değil mi?

Geçmişten ve yaşanmışlıklardan hiç ders almadan, her şeyi ganimet sayanları hepimiz görüyoruz.

O gece!
Kıyametin koptuğu işte o gece!
Yerle-bir olduğumuz o gece!

O geceden sonra bile fırsatı ganimet bilenlerin varlığı beni daha fazla ürküttü!

Hiç ders almadan!
Hiç yüzü kızarmadan!
Hiç pişman olmadan!

Onlar için değişen bir şey yok!
Dünyaya kazık çakacaklarını sanıyorlar!!!

* * *

Gözlerinizi kapatıp, bir an düşünün!
Kimler geldi, kimler geçti?

Ömer Hayyam ne güzel söylemiş:

“Niceleri geldi, neler istediler?
Sonunda dünyayı bırakıp gittiler.
Sen hiç gitmeyecek gibisin, değil mi?
O gidenler de hep senin gibiydiler!”

Doğru.
Final hiç değişmiyor!

Her şeyle geldiler!
Hiçbir şeyle gittiler!!!

Hey sen!
O gidenler de hep senin gibiydiler!!!