Sevgili arkadaşım;
Böyle bir mektubu yazmak o kadar zor ki; kelimeleri art arda sıralamak bile ağır geliyor.
Bundan 17 gün öncesiydi.
Aklıma gelmezdiki bu yazacaklarım.
Tam bir şoktayım!
Ne oldu?
Ne olacak?
Hiçbir fikrim yok.
Ne yapacağımı bilemiyorum!
Neredeyim?
Başka bir gezegende miyim?
Biri bana anlatsın!
Ev yok.
İşyerimiz yok.
Kimse yok.
Boşluğa düşmüşüm!
Tarih, 6 Şubat 2023 ve saatler 04.17’yi gösterdiğinde kıyamet koptu desem yeridir be arkadaşım!
Deprem demiyorum!
Yaşadığımız tam bir felaketti.
İnsanların feryatları.
Çaresizlik kaplamıştı her yeri!
Sevdiklerimizden yaşamını yitiren çok.
Kelimeler boğazımda düğümleniyor.
Mektubumu oku ve beni anlamaya çalış
İnan ki; yarın neyi, nasıl yaşayacağımız konusunda hiçbir fikrim yok!
Beni anlamanı istiyorum.
Bitmek bilmez zaman kavramındayız.
Hakkını helal et can arkadaşım!
Sana bir tavsiyem var.
Sahte dostları hayatından çıkar!
En tehlikelileridir onlar!!
Güzel günlerde görüşebilmeyi diliyorum.
Sağlıkla ve huzurla kal.
Seni çok sevdiğimi hiç unutma be arkadaşım.
Depremzede olmak o kadar acı ki!!!