Vefa da enkaz altında kaldı!

Sal çayıra Mevla’m kayıra!
Tam da böyle…

* * *

Vatandaş; derdini kime anlatacak diye düşünürken, ‘Peki ya Adalet!’ demeden de kendini alamıyor.

Kavga!
Haksızlık!
İhanet!
Yalan – dolan!
Hırsızlık!
Dolandırıcılık!

Nereye baksa kazıklanıyor vatandaş!

Dürüst ya!!!

* * *

Kim yanında olacak?
Derdine kim çare bulacak?
Hakkını kim verecek?

Bazen, güvendiği dağlara kar yağdığını gördüğünde ise vefalı dost arıyor kendine.

Nerede?
Ara ki bulasın!!!

* * *

Bizler, ‘Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır’ anlayışıyla büyüdük.

Peki şimdi?
Hayal oldu!

Peki ya depremden sonra?
Vefa da enkaz altında kaldı!!!

* * *

Yazımın başında, ‘Sal çayıra Mevlam kayıra’ dedim ya…

Maalesef gerçek.
Vefayı da çayıra saldık!

Böylesine büyük bir felaketten sonra, felaketi bile fırsata çevirenlerden vefa beklemek ne derece doğru?

Sözün Özü…
Vefayı çayırlarda arayacağız artık!!!