Özür diliyorum!

Bugün Pazar!
Yine gündem dışıyız.

Yorulduk.
Savruldukça savruluyoruz!
Molaya ihtiyacımız var.

* * *

Dün, benzin almaya gittim.
Petrol istasyonu biraz kalabalıktı.

Genç bir çift, ödeme yapmak için sıra bekliyordu.

Biraz gerginlerdi.
Ses tonları da çok yüksek.
Tartışma hararetli.
Kimseyi görmüyordu gözleri!

Bir ara erkek raflara doğru yöneldi, “Bak sevgilim, senin çok sevdiğin çikolata” deyip uzattı eşine.

Sarıldılar.
Eşini yanağından öptü.
Gülüştüler.
Tartışan onlar değildi sanki!

Tüm güzelliklerin anahtarı sevgi.
Küçücük bir sürpriz de olsa!

* * *

Birkaç saat sonrası…
Trafik ışıklarında bekliyoruz.
Yeşil ışık yandı.
Öndeki araç sürücüsü dalgın gibi.
Gitmedi.
Korna sesleri arttıkça artıyor!

Arkadan biri koşarak indi.
Nasıl da hışımla bas bas bağırıyor.
Eyvah, cıngar çıkacak!

Cam açıldı.
Yaşlı bir kadının sesi:
“Özür diliyorum oğlum!”

Cevap da o yöndeydi:
“Estağfurullah abla!”

Hepsi bir ‘Özür dilerim’ cümlesinde gizliydi sükûnet!

* * *

Akşama doğru marketteyim.
Kasiyer işlemi yaptı.
Müşterinin, ‘Teşekkür ederim’ sözü ne güzeldi.

İkisinin yüzü gülüyordu.
Sırada bekleyenler de gülümsedi o an.

* * *

İyi Pazarlar!
Sevgi, özür dilemek ve teşekkür etmek.
Hep birlikte mutlu olmanın sırları!

O kadar çok ihtiyacımız var ki!