Yanında olduğu zaman nasıl da mutlu, ama…
* * *
Eksik mi var?
Fazla mı var?
Çözemiyor!
Neden peki böyle?
Anlam veremiyor bazen.
Med-cezir gibi!
Belki uzaklaşırsa daha net karar verebileceğini düşünüyor da; bunda bile net değil.
Peki ne?
Bütün mesele de bu ya!
Cevabını bir türlü veremiyor.
Akışına bıraktı.
Gitti.
Olmadı!
Geldi.
Olmadı!
Cevabını bulmakta zorlandığı duygularında, ‘Ne seninle – Ne sensiz!’ karmaşası uykularını kaçırıyor.
* * *
Sonunda tamamen gitmeye karar verdi!
Şartlar bunu gerektiriyordu ve istemese de olması gereken yerde durmalıydı.
Sırtını döndüğünde hızlıca düşündü:
‘Çok ararsın!’
Bir an geri dönmek istedi.
Sevildiğini çok iyi biliyor.
Daha ne kadar direnebilirdi ki…
ama…
Yine de gitti!!!
* * *
İyi pazarlar!
Hep sevgiyle kalın.