Zaman zaman tamamen bir kopuş yaşarsın!
Gidemezsin.
Konuşamazsın.
Gelemezsin.
Yürüyemezsin.
Tam da o an…
Yolunu şaşırır, donakalırsın!
Adeta zaman durmuştur o anda ve inanılmaz bir belirsizlik kaplayıverir her yanını, yaşamdan koparcasına…
Adını koyamazsın!
Bir hüzün kaplar içini.
Neden?
Sorunun cevabını arar durursun!
Bakmak istersin.
Gözlerini bulamazsın!
Konuşmak istersin.
Dilin donmuştur adeta!
Yazmak istersin.
Kelimeleri sıralayamazsın!
Uzaklaşırsın usulca, suyun akışına bırakırsın kendini çünkü kürek çekmeye bile takatin yoktur artık.
Böyledir hayat!
İstesen de, istemesen de…
Senin elinde değil ki!
Bulutların üstünde uçarken farklı!
Ayakların yere bastığında çok daha farklı.
Sorular diziliverir beyninde!
Hangisini yaşamak istersin?
Bu sorunun cevabı nettir ruhunda!
Tabii ki ‘SEVGİ’ ağır basar.
Ama…
Bir an olur ki!
Gerçeklerle, hayallerin zıt kutuplar olduğunu bile bile yaşanan güzelliklerin finali hep böyle olmuştur.
Unutulur mu?
Unutulmaz!
Silinir mi?
Silinmez!
Uzakta da olsa, ruhun mutluluğu sonsuza kadar yaşar!
* * *
İyi pazarlar.
Ruhunuzdaki ‘SEVGİ’ hep mutluluğunuz olsun.