İskenderun yoruldu!

Çocukluk.
Bir ömür yaşamak.
Gençlik aşkı.
Birlikte büyümek.
Anılar.

1962’den, 2023 yılına…
Tam 61 yıl.
İşte böylesine içiçe bir hayat yaşadık.

İskenderun’un tüm güzelliklerini doya doya yaşarken, mükemmel bir kentin havasını solumanın ayrıcalıklarını da yaşayanlardan biriyim.

Her yönüyle güzel.
Her yönüyle ayrıcalıklı.
Her yönüyle önemli.

Bir başkadır İskenderun!
Akdeniz’in incisidir de…

    *     *     *

Ammmma…
Siyasi hesaplarla hep vuruldu!

Zaman içinde yüzölçümü adeta kuşa çevrilirken, bir anlamda kaderine terkedildi İskenderun!

Çarpık kentleşme.
Katledilen yeşil alanlar.
Çevre kirliliği.
Körfeze boşaltılan sanayi atıkları.
Götürülen bölge müdürlükleri.
Ranta dönüştürülen yerel yönetimler.
Sürekli artan beyin göçü.

Gelen vurdu – giden vurdu!
İskenderun, gerçekten yoruldu!

Taaa ki; 6 Şubat depremine kadar.
Sonrası, tüm çıplaklığıyla ortada!

Yıkılan binalar.
Daha yıkılacak binalar.
Su baskınları.
Çöken altyapı sistemi.
Can kayıpları.
Kenti terk eden binlerce kişi.

Haberiniz var mı?
İskenderun adeta can çekişiyor!

    *     *     *

Kimse görevden kaçmasın!
İskenderun’u kurtarmak, şeref borcudur.