Milyonlarca insan depremi yaşamaya devam ediyor!
On il.
Gelin bize sorun!
Neler oluyor?
O anı yaşayanlara sorun.
Yakınlarını kaybedenlere sorun.
Yaralı olanlara.
Evlerini kaybedenlere.
Perişan olanlara.
Yarınlarını göremeyenlere sorun!
O gece yaşadığımız, deprem ötesi bir felaket olarak tarihe yazıldı.
Enkaza dönen şehirlerimiz.
Binlerce ölüm.
Parçalanan aileler.
Yokolan yuvalar.
Bu acıların tarifi olamaz!
O an!
Depremin vurduğu 04.17…
Hiç unutamayacağımız!!!
Yazılarımı yazarken bile binlerce insanımız gibi içimdeki tarifsiz acıları yaşıyorum.
Çok zor!
İhmal ve çaresizliği yaşamak çok zor!
Hele hele o ilk üç gün!
Bunu bize yaşatanları unutmayacağız!
Bu günleri nasıl aşacağız?
Nasıl barınacağız?
Yaralarımızı nasıl saracağız?
Daha cevap bekleyen çok önemli sorular.
Çözüm bekliyor vatandaşlar, çözüm!
Ama…
Depremi konuşan çok!
Boş konuşan çok!
İhmallerin hesabını veren yok!!!
Sözün Özü…
Felaket tellallığı yapmayın, samimi olarak depremzedelerin yanında olun!