Yola çıkmak.
Yol arkadaşlığı.
Dayanışma.
Başarıdır.
Vefadır.
Dostluktur.
Zaferdir.
* * *Peki ya; yolda buldukların?
Hüsrandır!
Hep kaybetmektir!
Yalnızlıktır!
Örnekleri de o kadar çok ki…
Her zafer sonrası yaşanır!
Kazananların etrafında oluşan zırhtır!
* * *Her ne kadar; ‘Yola çıktıklarını, yolda bulduklarına değişme!’ diye nasihatler verilse de büyük çoğunlukla yaşanan gerçektir.
* * *Kazananlara bakın!
Her zafer sonrası kibir önplana çıkar.
Kerameti kendilerindendir artık!
Ekip arkadaşlığı unutulur.
Yola birlikte çıktıkları unutulur.
Kaderbirliği unutulur.
Omuz omuza mücadele unutulur.
Dostluk unutulur.
Ve…
Vefa, bir boza çeşididir artık!
* * *Hele alkışlar bir başlasın:
“En büyük başkan, bizim başkan!’
Amma çok sevenleri olur.
Coşkulu alkışlayanları.
Parsel parsel paylaşanları olur!
* * *Sonrası mı?
Hayal kırıklığı olmuştur.
Hezimet olmuştur.
Yere çakılmak olmuştur!
* * *Örneklerini çok gördüğüm ve yaşadığım bu kibir abidelerinin sonunun hep hüsran olduğunu çok rahatlıkla söyleyebilirim.
* * *Mesajım çok net!
Yolda buldukların, seni yolda bırakır!!!
Seçim havası esmeye başladı.
Yola çıkacağınız kişileri çok iyi tartın!