Dün.
Haftanın ilk günü.
Telaş.
Koşuşturmaca.
Belirsizlik.
Seyrettim.
Gülen bir yüz arıyor insan.
Çok garip!
Gülümseyen bile yok gibi!!!
* * *Yıllar öncesini düşündüğümde, haftanın ilk gününde tatlı bir hareketlilik geliverdi aklıma.
Birlik – beraberlik vardı.
Sohbet vardı.
Dayanışma vardı.
Mizah vardı.
Gazete manşetleri vardı.
Ve…
Adam gibi adamlar vardı.
* * *Dün, hayal kırıklığıydı benim için.
Nerden, nereyeee!!!
Kentin en işlek caddesinde gördüğüm kuru kalabalık, ekonominin içinde bulunduğu derin sıkıntıları gözler önüne seriyordu.
* * *Yaşlıca iki kişinin sohbetine de şahit oldum.
- Hey gidi günler hey!
- Bizim dönemde böyle miydi?
Soracaktım!
Böyle olmaması için çaba gösterdiniz mi?
Sonrasında konuşulanlardan, bugün gelinen kötü gidiş ile ilgili hiç üstlerine alınmadıklarını anladım.
* * *En kötüsü de bu ya!
Herkes sütten çıkmış ak kaşık sanıyor kendini!!!
Giden gitti.
Ama…
Aydınlık yarınlar bizim elimizde!
* * *Yol kenarında duvarın dibinde oturuyorum.
Düşündüm!
Düşündüm!
Düşündüm!
Sıradan bir gün işte!
Sıradanlaştıranlar utansın!!!
* * *Siz de iyi düşünün!
Başka ‘TÜRKİYE’ yok!!!