Konuşalım biraz.
Birbirimizden alıp-veremediğimiz nedir?
Tartışalım istersen.
İstanbul’daki arkadaşım.
Trabzon’daki.
Diyarbakır’daki.
İzmir’deki.
Çanakkale’deki arkadaşım.
Yetmez!
Ankara’daki arkadaşım.
Van’daki.
Kayseri’deki.
Muş’taki.
Osmaniye’deki arkadaşım.
Türkiye’nin her yanındaki arkadaşlarım; bu sözlerim hepiniz için geçerlidir ve hiç vakit kaybetmeden gündemi değerlendirip, sağduyulu halde gönül birlikteliğimizi konuşmalıyız.
Evet, arkadaşım!
Söyle bakalım, aramızdaki sorun nedir?
Geç kalmamalıyız!
Edirne’deki arkadaşıma soruyorum.
Hiç tanımadığın insanlarla neden ayrışıyorsun?
Rize’deki arkadaşıma da soruyorum.
Yüzünü bile görmediğin insanlara bu tepkin ne?
Batman’daki arkadaşa da soruyorum.
Aynı kaderi paylaştığın insanları neden dinlemiyorsun?
Şu siyasi ayrışmalarla kardeşlik bağlarımızı koparma gayretinde olanların oyunlarını gör artık be arkadaşım.
Hadi gel!
Hiçbir etki altında kalmadan konuşalım.
O kadar çok ihtiyacımız var ki…
Sevgili arkadaşım!
Bizim sarsılmaz bağlarımız var.
Biz, ‘ÇANAKKALE’yiz.
Biz, ‘ANADOLU’yuz.
Biz, ‘TÜRK BAYRAĞI’yız.
Biz, ‘TÜRKİYE’yiz.
Ve…
Biz ‘MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’üz.
İstiklal Marşı’nı iyi anlaman gerek!
“…Bastığın yerleri ‘toprak!’ diyerek geçme, tanı
Düşün altında binlerce kefensiz yatanı
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı”
Bağımsızlık Destanı’nı atalarımız yazdı.
İşte o kefensiz yatanlar, senin de ‘ATA’n, benim de ‘ATA’m.
Sakın unutma!
Aynı kaptan yemek yedik.
Aynı tastan su içtik.
Aynı sofrayı paylaştık.
Arkadaşım!
Bizim ‘CAN’ bağımız var CAN!!