Dün.
Çarşı-Pazar bomboş desek abartı olmaz!
Nerede o eski alışverişler?
Mağazalar tıklım-tıklım olurdu.
Çocuklar mutlu.
Büyüklerin yüzleri nasıl da gülerdi.
Tam bir hazırlık yaşanıyordu.
Ve…
Esnaf, günler öncesinden hareketliydi.
Gerçekten de; insanların yüzlerine baktığımızda hiçbir mutluluk belirtisi olmayan çoğunluğun bayram havası nasıl olsun!
Para yok.
Maaş yetmiyor.
Geçim derdi.
Vatandaş, ne yapacağını şaşırıyor!
Öyle boş keseden sallayıp da; vatandaşın durumunu toz-pembe göstermeye çalışanların da kendi söylediklerine inanmadıklarına eminim.
İki çocuğu olan bir baba düşünün.
Asgari ücretle çalışıyor.
Çarşıya çıkmaya parası yok ki!
Bayram giysileri mi alabilir?
Ayakkabı mı alabilir?
Bayram şekerleri mi alabilir?
Kurban mı kesebilir?
Evet!
Bayram gelmiş!
Çarşıya çıkan ailelerin yüz ifadelerine baktığımız zaman, yaşanan sıkıntıları tüm açıklığıyla gördük.
Neyse…
İçimizdeki bayram sevinci hiç bitmesin diliyorum.
Bayram, umuttur.
Bayram, kavuşmaktır.
Bayram, barıştır.
Bayram, hoşgörüdür.
Bayram, sevinçtir.
Bayram, paylaşmaktır.
Bayram, inançtır.
Bayramları bayram yapan tüm bu değerleri; sağlık ve huzurla yaşayacağımız nice bayramlarda birlikte kutlamayı diliyorum.
İskenderun’da
Hatay’da
Türkiye’de
Ve…
Tüm dünyada.
Her nerede olursa olsun, sadece ‘BARIŞ’ olsun.
Kurban Bayramımızı yürekten kutluyorum.