
Nasıl bir ruh halidir bu?
Koltuğa oturan, kendini oranın sahibi sanıyor!
Kimmiş?
Ne özellikteymiş?
Neciymiş?
Vatandaş biliyor.
Görüyor.
Şaşkınlıkla izliyor.
Ama…
Koltuk sevdası bir başka sevda!
* * *
Koltuğa bu kadar endekslenenlerin içinde bulunduğu ‘ego’ ve ‘Ben neymişim!’ çalkantılarını görünce acıma duygusu hissediyorsunuz.
* * *
Çok garip!
Küçücük koltuğa teslim oluyorlar!!!
Şaşırıyor musunuz?
Kızıyor musunuz?
Üzülüyor musunuz?
Cevabını siz verin!
* * *
Bazen vatandaşlarla sohbet ederken, gerçekleri tüm çıplaklığıyla konuşmalarına şahit oluyoruz ve şaşkınlıkla dinliyoruz.
* * *
İstisnalar çok az!
Ayakları gerçekten yere basıyor.
Mütevazı.
Bir o kadar da dürüst.
* * *
Koltuk ne ki?
Hepsi, bir sandalyeden ibaret!
Görev biter, koltuk gider!
Var mı ötesi?
* * *
Koltuktan düşenlerin seçim sonrasında içinde bulunacağı ruh hali kadar, toplumdaki yeri de koltuktaki davranışlarının bir göstergesidir.
* * *
Tabii ki…
Koltuk gidince belli olur!
Ohhhoooo!
Çevremizde o kadar çok ki; koltuğa yapışıp da süresi bittikten sonra ne halde olanlar.
Yalnız ve bitik!!!
* * *
Bir tarafa not edeceğiz.
Ve…
Nereden geldiğimizi unutmayacağız!
Koltuk mu?
Onur mu?
En önemli nokta burası!!!