Örnek – 1
-Kimileri çok iş yapıyor ama pek sesleri çıkmıyor.
Örnek – 2
-Kimileri hiç iş yapmıyor ama sesleri bangır bangır çıkıyor.
İşine odaklanmış kamu görevlilerinin ve seçilmişlerin hizmet anlayışında, görevini layıkıyla yapmak her şeyden önemlidir.
İş yaparlar.
Vatandaş odaklılar.
Koştururlar.
Hizmette yarış halindeler.
Mütevazılar.
Hiç reklamı sevmezler.
Dürüst
Çalışkan
Samimi
Hoşgörülü
Ahlaklı
Kahraman
Böylesine gururla taşıdıkları sıfatlarla, aydınlık yarınların güvencesi olduklarını her fırsatta başarıyla ispatlarlar.
Peki ya çok sesleri çıkanlar?
Bakın hizmetlerine!
Sadece havanda su dövüyorlar!!!
Afra-tafra çok!
Yaygara bol!
Mangalda kül bırakmazlar!
Varsa-yoksa kendileri!
Dersiniz ki…
Dünyayı kendileri yaratmış!!!
Egolarını ve poh-pohlanmayı seven kişiliklerini ortaya çıkarmaktan zevk alanlara örnekler o kadar çok ki…
Buyurun!
Sıradan bir çukur kazılsın.
Hemen oraya bir levha dikilir.
Başkanın resmi var üstünde.
Aynen yazı şu:
‘Rahatsızlık verdiğimiz için özür dileriz!’
Evet!
Her levhada resim olması rahatsızlık yaratıyor ama hiç kimse de bunu açıksözlülükle dile getirmiyor.
Fazla söze gerek yok.
Bir yapıyorlar, bin anlatıyorlar!
Düşünüyorum da…
Boş teneke de çok ses çıkarır!
Tın – tın!!!