Oku.
Mutlaka oku!
Çalış.
Çabala.
Kazan.
Daha çocuk yaştan itibaren eğitim-öğrenim maratonunda ter döken çocuklarımız üniversite yolunda binbir zorlukla karşılaşıyor.
Üniversite sınavını kazandın.
Yetmiyor!
Kayıt için masraf gerek.
Yurt gerek.
Geçinmek için para gerek.
Bugünlerde karşılaştığımız anne ve babaların kayıt telaşından sonra burs için kapı kapı dolaşmaları canımızı acıtıyor.
Hele hele…
Kız çocuklarımızın durumunu hiç sormayın!
Gerçekten burs veren kurumlarımız var.
İşadamlarımız da var.
Başarılı öğrencileri seçerken zorlanıyorlar.
O kadar çok başvuru var ki!
Öyle hava atıp da ‘Ben şu kadar öğrenci okutuyorum’ diye arada reklam yapıp, boş konuşanlara bakmayın!
Savsaklıyorlar!
Görüşmekten bile kaçıyorlar.
Yalan üstüne yalan!
Öğrenci velileri ulaşamıyor bile!!!
Gerçekten ihtiyacı olan birbirinden başarılı öğrencilerimiz için kalıcı çözüm için yetkililer hep havanda su dövüyor!
Görüyoruz ve takdir ediyoruz.
Büyük kentlerde; Anadolu’nun çoğu şehirlerinin dernekler aracılığıyla kurdukları öğrenci yurtları var ve özellikle de kız çocukları hem yurtlarda kalıyor, hem de yemek ihtiyaçları karşılanıyor.
Ammaaa…
Her nedense Hatay’dan kimse böyle yurtlar için ciddi bir adım atmamış.
Laf çok.
Reklam yapan çok.
İcraat yok!
Bir örnek vereyim de ders olsun!
Baba, fabrikada işçi.
Anne, ev hanımı.
İki çocukları da çok başarılı.
Evin kızı; Tosçelik Fen Lisesi’ni başarıyla bitirip İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi – İngilizce Bölümü’ne dereceyle giriyor. Bu yıl üçüncü sınıfı okuyacak.
Nefeslerini tutmuş cevap bekliyorlar.
Yurt için adeta savaşıyor aile!
Sadece bir örnek bu!
Öyle hava-civa yapanlara aldanmayın!
Hepsi hikaye!!!