Kabiliyet yok.
Başarı yok.
Liyakat yok.
Eeee, ne bekliyorsunuz o zaman?
Partinin kuyruğuna takıl!
Birilerine sırtını daya!
Sonra da git koltuğa otur!
Veeee…
‘Ben neymişim’ diye şöyle bir böbürlen!!!
Böyle bir girişimle yönetici olup başarılı olacaklarını sananların verdiği tahribatın zararlarını millet çekiyor.
Kap koltuğu!
Eğil-bükül!
Sonrası malum:
‘Salla başını, al maaşını!’
Bir de…
‘Yönetici’ mührünü kaptılar ya!!!
Böyle olunca da; sahiplerine ‘biat’ eden sözde yöneticilerle başımıza neler geleciğini anlatmaya gerek yok!
- Emredersiniz efendim!
- Hemen yaparım!
- Siz söyledikten sonra bitmiştir!
- Emirleriniz başım üstüne!
Hadi yapmasınlar da görelim?
Liyakatsiz olarak ‘mührü’ almanın sonucu işte bu!
Yöneten var.
Yönetilen var!
Yönetici var.
Yönetilenci var!
İşin gerçeği net!
Yönetilen değil, yönetenler başarılı olur!!!
Ammmaaaaa…
Gel gör ki; ‘koltuk’ çok da; ‘yönetici’ az!!!