Tarih, 1983.
Özgür Gazetesi’nde gazeteciliğe adım attım.
Cevdet Uygun’du, üstadımız.
İyi ki orada başlamışım.
Cevdet abi, gazeteciliğin onur timsalidir.
Nurlar içinde uyusun.
Daha sonra; İstanbul’da gazeteciliğin mabedi olan ‘Babıali’de geçen dört yıl ve sonrasında yayım hayatına başlattığım ‘Hedef Dergisi’yle devam eden 25 yıl.
Ne güzel günlerdi.
İskenderun’da yeni bir ekol zamanıydı.
Başardık da…
1999 yılında Güney Gazetesi’ni, rahmetli Refik Kireççi’den devraldığımda, ilk adımım gazeteyi ‘vasıflı’ statüsüne sokmak ve günlük gazeteyle devam etmekti.
Gazetecilikte hareket başlamıştı artık.
Çalışanlar güvenceye kavuştu.
Tüm yerel gazeteler bizi takip etti.
Dönüm noktasıydı o yıl.
Pırıl pırıl genç arkadaşlarım.
İşte o mükemmel haber ekibimiz.
Yılmaz Akpınar, Gökhan Gökpınar, Necati Yıldız, Bilgin Güzelaydoğdu, Halit Sapmaz, Murat Dinler, İdris Aydoğan, Mürsel Seher, Seyfettin Aslan, Seden Hastürk, Cem Türkmen, Şeref Kaya, Berna Güzelaydoğdu, Uğurkan Bayır.
Ekonomik şartlar gittikçe ağırlaşıyordu
2001 Yılı Ekonomik krizi.
Maalesef gazeteyi satmak zorunda kaldım.
Tarih 2009…
SÖZ Gazetesi dönemi başladı.
Yine pırıl pırıl arkadaşlarım.
Kamuran İnan, Ketrin Tabaş, Marta Bakırcı, Burcu Nazlı, Seyfettin Aslan.
Evet!
Bir okul ve etik gazetecilik anlamında; mükemmel ekiplerle İskenderun’a hizmet etmenin onur kadrosudur.
Kalemimi asla satmadım.
Zor durumlarda ne mi yaptım?
Kalemimi kırdım!
Bir de mesleki onur yıllarım.
2000 yılında bir yıl yaptığım İskenderun Gazeteciler Cemiyeti(İGC) Başkanlığı.
Dört yıl da Ticaret Odası Meclis Üyeliği.
Ve, sonrasında tam 9 yıl süreci.
2006-2015 yılları arasında İGC Başkanlığı.
İGC Basın Merkezi de tamam.
Evet, gazeteciyim!
Basın Şeref Kartı taşıyorum.
40’ıncı yıla da adım attım.
İskenderun’a ve mesleğime olan aşkımdır bu!