Ne dedin, ne dedin?

Dur!
Hiçbir şey söyleme sakın!

Bu işin ‘lam-ı, cim-i’ yok!
Doğru ‘bir’dir.
Gerisi sadece kandırmacadır!

Böyle olmasına rağmen, kandırmacalarla bir yerlere geldiklerini sananlar ‘Kral Çıplak!’ diyenlerle mutlaka karşılaşacaklardır.

Yani…
Takke düşüp, mutlaka kel görünecektir!

Doğru mu?
Eğri mi?
Bunu da zaman gösterir!

    *     *     *

Geçen gün bir arkadaşımla konuşurken, ‘Her şeyin başı sevgi’ dediğimde, verdiği cevap canımı çok acıttı.

    *     *     *

Peşpeşe sıraladım.
Daha iyi anlasın diye!

Aileni seveceksin.
Çocuklarını seveceksin.
Dostlarını seveceksin.
Arkadaşlarını seveceksin.

Vatanını seveceksin.
Bayrağını seveceksin.
Barışı seveceksin.

İnsanları seveceksin.
Doğayı seveceksin.
Hayvanları seveceksin.

‘Ay’ı seveceksin.
Yıldızları seveceksin.
‘Güneş’i seveceksin.

Kadınını seveceksin.
Erkeğini seveceksin.

Hem de…
Bütün kalbinle seveceksin.

Daha sıralıyordum ki…
Cevabına şaşırdım:
“Sevgi, hiç de para etmiyor!”

Çok üzüldüm.
‘Ne dedin, ne dedin?’ deyiverdim!

    *     *     *

Çok acı ve düşündürücü!
Tüm değerlerin parayla ölçülüp-biçildiği bir yaşam tarzını aşılayan bu sisteme yazıklar olsun.

    *     *     *

Maalesef durum bu!
İşte geldiğimiz nokta ortada zaten!

Tek bir doğru var.
Her şeyin başı SEVGİ!!!

Hem ailede, hem de okullarımızda; tüm bilgilerden önce çocuklarımıza ‘SEVGİ’yi aşılamalıyız.

Sözün Özü…
Sevgisiz insan, kupkuru bir dal gibidir!