1937 yılına girilmişti.
Atatürk hastaydı.
Buna rağmen, tek üzüntüsü HATAY’dı.
Aynı yıl, en sevdiği çocukluk arkadaşı Nuri Conker’i kaybettiğinde ilk kez hüngür hüngür ağlamıştı. Üzüldüğü diğer konu Hatay’ın vatan topraklarına katılamamasıydı.
Hiç umutsuz değildi.
Düşündü.
Planladı.
Programını yaptı.
Ve…
Yola çıkma zamanıydı artık.
Atatürk 6 Ocak 1937 günü İstanbul’dan hareket ederken, hem yetkililerle durum değerlendirmesi yapmak, hem de Hatay konusuna ne kadar önem verdiğini Fransızlara göstermek amacıyla bir geziye çıktı.
Mart 1938
Fransızlar hiç rahat durmuyordu!
Hastalığı da hızla ilerliyordu.
Anlaşılan o ki; Atatürk, Hatay için hayatını hiçe sayıyordu!
Başbakan Celal Bayar, üzgündü.
Atatürk’e hastalığını hatırlattı.
İşte o an!
Atatürk’ten aldığı cevapla irkildi Bayar:
“Ortada Hatay meselesi var, hastalığım dışarıda duyulursa fena olur!”
Tarih: 20 Mayıs 1938
Trenle Mersin’e geldi.
Hastaydı, ayakta duracak hali yoktu ama dipdiri görünmeye çalışıyordu. 1 saat 20 dakika süren askeri resmigeçidi ayakta izledi. Dünyaya “Hasta değilim, sapasağlamım” mesajı verdi. Bir ara Celal Bayar’ı yanına çağırarak, “Ecnebi sefirlerine deyiniz ki Atatürk Mersin’dedir ve Hatay meselesini halledinceye kadar da Mersin’de kalacaktır” sözleri kararlılığının ifadesiydi.
Ve…
Ölümünden sadece bir kaç ay önce bunu çoktan başaracaktı.
Evet!
Hatay, işte böyle bir iradeyle kurtuldu.
İşte bu irade.
İşte bu Başkomutan.
İşte bu kahraman.
İşte bugünkü HATAY demektir!
Hatay’ın Anavatan’a katılışının 83’üncü Yıldönümü kutlu olsun.
- Mustafa Kemal Atatürk
- Tayfur Sökmen
- Abdurrahman Melek
- Hatay Devleti Meclisi Üyeleri
- Şehit ve gazilerimiz
Rahmet ve minnetle anıyoruz.
Unutulmasın ki…
Hatay’da, ‘ATATÜRK’ün ışığı hiç sönmeyecek!