Ne sahilimiz kaldı.
Ne temiz havamız kaldı.
Ne çarşı kaldı.
Ne altyapımız kaldı.
Peşpeşe sıralasak dağ gibi sorunlarla karşılaşıyoruz.
Hava kirliliğinde Türkiye’nin ilk sırasında olmamız hiç de tesadüf değil çünkü hasarlı binaların yıkılması sırasında yerinde ayrıştırma yapılması toz cehennemi yarattı.
Nefes alamıyoruz.
Kansere davetiye çıkaran bu kirliliği durdurmak için yetkililerin çok acil çözümler bulması gerekir.
* * *
Olmuyor!
Seçim havası daha önemli!
Koltuk kaçmasın!!!
Konuşuyorlar.
Mitinglerde coşuyorlar.
Vaatler veriyorlar.
Projelerini anlatıyorlar.
‘İskenderun’un havasını kirlilikten kurtaracağız!’ diye yüksek sesle ne yapacağını söyleyeni görmedik.
* * *
Çarşı kalabalık.
İnsanlar ekmeğinin peşinde.
Esnaf işinin başında.
Vatandaş ise umutsuz!
Kiminle konuşsak hava kirliliği yüzünden yaşadığı rahatsızlıkları dile getiriyor.
Hava kirliliği adeta boğuyor!
Zorunlu olmadıkça çarşıya çıkan yok.
Cadde ve sokaklarda lağım kokuları.
Her yağmurda tıkanan yollar.
Sahilin içler acıtan durumda olması.
İskenderun’da yürümek çok ciddi bir sağlık sorunudur!!!
* * *
Depremde yıkıldık.
Yakınlarımızı kaybettik.
Her şey ortada.
Sonra mı?
Yavaş yavaş sağlığımızı kaybetmeye devam ediyoruz.
Sözün Özü…
İskenderun’da yaşamak zor!
Çok acil, hava kirliliğine çözüm bulunmalıdır!!!