Denizin kokusunda aramak var ya…
Saatlerce bankta oturduğun o deniz kenarında bulabilmek umuduyla geçen her akşamın o sakin zamanları…
Dalgaların sesinde hissedersin.
Bankın sessizliğinde olur.
Ayın o parıldayan yüzündedir,
yüzü.
Esintilerin nağmesinde notadır.
Bazen o güzel yüzü maviliklere de yansır!
Gülümser.
Mutluluğun resmidir bu.
Hissedersin.
Kalbinin en derinliklerine işler nakış gibi!
Giderken geride bıraktığı kokusudur seni denizin uçsuz-bucaksız derinliklerinde yüzdüren ve yakamozlarla güzel sohbet ettiren.
Kimbilir?
Sorguluyorsun!
Gitmek mi?
Kalmak mı?
Sevginin büyüklüğü buradadır işte!
Tatlı bir öpücük.
Veda anında şans dilemektir.
Gitmen gerekiyorsa da gideceksin!
Güneş doğduğunda gecenin; güneş battığında gündüzün gitmek zorunda kaldığı gibi!
Unutulup, gider mi?
Denizin kokusuna işlemiştir.
Unutulmaz!
Denizlerin kuruması gerekir, unutulması için!!!
* * *
Yaşanmış bir aşk hikayesinde okuduğum bu satırlardaki ayrılık, gerçek bir sevginin kartopu gibi daha da büyüdüğünü anlatıyordu.
Her günbatımında; güneşle denizin buluştuğu o romantik aşk gibi!
* * *
İyi Pazarlar!
Hep sevgi denizinde yüzün.
Sağlıkla ve huzurla…