İyi haftalar.
Biraz mahmur ve uykusuz!
Alıştık artık.
Haftanın ilk günü hep böyle olur.
Tembellik de cabası!
Klasik pazartesi günlerinden biri işte!
Günaydın.
Yeni bir haftaya.
Başarıya.
Sağlıklı bir yaşama.
Umuda.
Güzellikleri yaşamaya günaydın.
Amma da kafayı takmışlar şu pazartesi gününe de; yataktan kalkmak bile ağır geliyor bazen.
Bu işin elbette bir sırrı var.
Hepsi iki gün!
Tatil keyfinin bitmesi mi?
Mahmurluk mu?
Hep aynı nakarat mı?
Hiçbir şey olmasa da ‘pazartesi’ adı bile bir ‘sendrom’ gibi geliyor insanlara!
Uyan.
Git – gel!
Uyan.
Git – gel!
Uyan.
Git – gel!
Uyan.
Git – gel!
Uyan.
Git – gel!
Haftanın 5 günü böyle.
Klasik iş günleri işte!
Cumartesi günü uyanma.
Yat, yatabildiğin kadar!
Pazar günü de uyanma.
Tembellik serbest!
Pazar gecesinden itibaren ‘Pazartesi Sendromu!’ başlar ve işe gidene kadar beyinleri kemirir – durur!
Evet!
Gelelim pazartesinin sırrına!
Sır – mır yok ki!
Tembelliğe veda günüdür!!!
Günaydın!