Altı yaşında bir çocuk…
Saf mı saf.
Tertemiz bir yüzü var.
Sokaklarda ekmek peşinde.
Bakmaya kıyamazsınız!
Bir o yana, bir bu yana koşuyor.
Peki ya bakışları?
25 yaşlarında bir genç…
Üniversiteyi bitireli iki yıl olmuş.
Bir bankta oturuyor.
İş aramaktan yorulmuş belli ki!
Umutsuz ifade!
Peki ya bakışları?
35 yaşlarında bir kadın…
Kucağında bebeği.
Koşuşturan minik çocucuğu.
Yardım arayışında.
Çocuklarıyla karnını doyurma telaşında.
Peki ya bakışları?
80 yaşında bir adam…
Uzun boylu ve çok zayıf.
Kasketi başında.
Utana – sıkıla dileniyor.
Peki ya bakışları?
Daha bunlar gibi yüzlercesi, binlercesi var ve sadece o günü kurtarma peşinde!
Her an gözgöze gelebilirsiniz.
O kadar zor ki…
Sakın gözlerinizi kaçırmayın!
Hepsinin gözlerindeki çaresizlik ve umutsuzluk yürekleri parçalıyor!!!
Evet!
Umutsuzluklarını hissettiniz!
Peki ya bakışları?!?!?!
Masumiyet mi?
Öfke mi?
Kabullenme mi?
İsyan mı?
Bunun cevabı sizde tabii ki!!!
Ekonomiyi yönetenlerin pembe tablolarına aldanmayın sakın.
`Afra – tafra’ya gerek yok!
Görünen köy kılavuz istemiyor!!!